maandag 21 november 2011
Veilig thuis
Ik ben, ondanks de dikke mist, gisterochtend veilig op Schiphol geland en Piet is inmiddels in Perth aangekomen. Hij vliegt morgen door naar Karratha om vervolgens met de helicopter aan boord van de Hermod te gaan. De kids waren heel vroeg opgestaan om mam op te halen en natuurlijk vond mam het heerlijk om ze weer te zien! Het was wel even knokken tegen de slaap gisteren, tegen 17:00 uur had ik haast luciferstokjes nodig. En brrrr wat is het koud hier.....da's wel even wennen maar hoort er allemaal bij. Nu snel de draad oppakken en vooral lekker nagenieten.
zaterdag 19 november 2011
Back to reality
Helaas de koek is op!! De koffers zijn weer gepakt en we zijn al uitgecheckt. Nog een paar uurtjes dan varen we terug naar het vaste land. Daar worden we (als het goed is) opgehaald en naar het hotel op de luchthaven van Kuala Lumpur gebracht waar Piet vannacht zal slapen. Zoals we al wisten gaat hij morgen terug naar Australië om daar nog een paar weken te werken. Niet leuk maar “part of the deal” zullen we maar zeggen. Ik ga dus alleen terug naar Nederland en beloof goed op m’n paspoort te passen deze keer…..
We kunnen terugkijken op een hele bijzondere en schitterende reis! Wat een indrukken, belevenissen en prachtige dingen hebben we gezien en gedaan. Regelmatig heb ik me bedacht hoe bevoorrecht we zijn dit mee te mogen maken! Het was van de eerste tot de laatste dag helemaal super!! Wij vonden het hartstikke leuk dat zovelen ons gevolgt hebben en iedereen bedankt voor de leuke reactie’s!!! Wat mij betreft tot snel in Nederland en allemaal de hartelijke groetjes van Piet.
We kunnen terugkijken op een hele bijzondere en schitterende reis! Wat een indrukken, belevenissen en prachtige dingen hebben we gezien en gedaan. Regelmatig heb ik me bedacht hoe bevoorrecht we zijn dit mee te mogen maken! Het was van de eerste tot de laatste dag helemaal super!! Wij vonden het hartstikke leuk dat zovelen ons gevolgt hebben en iedereen bedankt voor de leuke reactie’s!!! Wat mij betreft tot snel in Nederland en allemaal de hartelijke groetjes van Piet.
donderdag 17 november 2011
Relaxen
Wakker worden in een Hill Villa en zodra je de luiken open doet uitzicht hebben op een prachtige baai.
Het zonnetje doet al aardig haar best. Na een douche het ontbijtbuffet opzoeken waar geen nee te koop is en je daarna laten rijden naar Emerald Bay. Zodra we aankomen worden de handdoeken voor ons op de strandbedden gelegt. Nee zelf doen is er niet bij…. Nog een rolletje voor je hoofd en het prinselijk paar kan gaan liggen.
Met de kabbelende zee op de achtergrond lezen we een boek of een tijdschrift, maken een puzzeltje of lopen even met de voeten door de branding, krijgen we op z´n tijd een hapje en een drankje, nemen een duik of doezelen met de mp3 speler op onze oren een klein momentje weg in de hangmat.
Was dit nou allemaal een droom of is het echt? We willen jullie niet jaloers maken hoor….maareh hier is het leven niet écht vervelend…..
Het zonnetje doet al aardig haar best. Na een douche het ontbijtbuffet opzoeken waar geen nee te koop is en je daarna laten rijden naar Emerald Bay. Zodra we aankomen worden de handdoeken voor ons op de strandbedden gelegt. Nee zelf doen is er niet bij…. Nog een rolletje voor je hoofd en het prinselijk paar kan gaan liggen.
Met de kabbelende zee op de achtergrond lezen we een boek of een tijdschrift, maken een puzzeltje of lopen even met de voeten door de branding, krijgen we op z´n tijd een hapje en een drankje, nemen een duik of doezelen met de mp3 speler op onze oren een klein momentje weg in de hangmat.
Was dit nou allemaal een droom of is het echt? We willen jullie niet jaloers maken hoor….maareh hier is het leven niet écht vervelend…..
dinsdag 15 november 2011
Pangkor Laut
Gisteren werden we met de auto naar Lumut gereden. Ik wist tijdens de rit ineens weer waarom ik vorig jaar het eerste kwartier heb zitten huilen van ellende. Ze rijden hier als idioten….. Omdat we vorig jaar zelf reden hielden we het één en ander nog redelijk in de hand maar nu worden we gereden en de chauffeur neemt met de regels (voor zover ze die hier hebben) niet zo nauw. Pfff een zucht van verlichting toen we er waren. In Lumut stapte we op de ferry naar Pangkor waar ons een behoorlijke tegenvaller wachtte. Ons hotel zag er niet uit! De kamer leek wel een donkere grot en daarbij was het oud en vies. Ook het restaurant kon wel een sopje gebruiken. Slik…dit was echt een kater na ‘t heerlijke en geweldige Australië deel. In eerste instantie besloten we er gewoon het beste van te maken en het voor lief te nemen, het was tenslotte niet anders. Tot we wat later onder de douche stapte en alleen koud water hadden. Dat was letterlijk en figuurlijk de druppel. Onder het mom van niet geschoten is altijd mis heb ik de telefoon gepakt en het reisbureau gebeld waar we voor een groot deel de reis hebben geboekt. Na een korte uitleg begrepen ze daar onze teleurstelling en zijn van alles in het werk gaan stellen om iets anders voor ons te regelen. Gelukkig lukte dat snel waardoor we nu op het eiland Pangkor Laut zitten.
Hadden we eerst iets wat zwaar tegenviel, nu overtreft het al onze verwachtingen. Het is hier helemaal geweldig!! Hier gaan we vast en zeker nog een paar super dagen krijgen en onze reis in stijl afsluiten.
zondag 13 november 2011
Sydney
Voor ons gevoel vliegt de tijd….we zijn zojuist na een vlucht van bijna 8 uur in Kuala Lumpur aangekomen na drie dagen Sydney. Wat is dat een geweldige wereldstad!! En wat hebben we veel gezien en gedaan in die paar dagen. Met de ´Hop On Hop Off´ zien we alle highlights en natuurlijk doen we heel veel te voet.
Zo struinen we rond door Darling Harbour, het stadsdeel waar ook ons hotel staat, ligt aan het rustige water van de Cockle bay. Je vind hier het Maritiem museum, het Aquarium en veel restaurants, tuinen en parken. Overdag en ´s avonds is het er een drukte van belang: live amusement, straatartiesten en verschillende voorstellingen op de kade en in het water.
Ook The Rocks, het meest historische deel van Sydney bekijken we van voor tot achter. De smalle straten met klinkers en omgebouwde pakhuizen zorgen voor een gezellige sfeer.
De toeristische weekendmarkt, met kraampjes en allerlei prullaria pikken we ook mee. Hier ligt aan de haven het bekende Opera House met zijn blinkende zeilachtige daken, prachtig!
En natuurlijk Harbour Bridge….mwhaaa we zijn met de bridge climb naar de top geklommen!! Een geweldige onvergetelijke belevenis. Je wordt na allerlei veiligheids toestanden in een camouflagepak gehesen om bestuurders beneden niet af te leiden, vervolgens wordt je vastgekoppeld aan een kabel en ga je onder begeleiding de brug op: Supergaaf!
Als leuke afsluiter was er gisteravond vanaf het water bij Darling Harbour nog een spetterend vuurwerk. We hebben hier genoten en eigenlijk was het voor ons veel te kort maar voor de portemonee beter om te gaan…..
Zo struinen we rond door Darling Harbour, het stadsdeel waar ook ons hotel staat, ligt aan het rustige water van de Cockle bay. Je vind hier het Maritiem museum, het Aquarium en veel restaurants, tuinen en parken. Overdag en ´s avonds is het er een drukte van belang: live amusement, straatartiesten en verschillende voorstellingen op de kade en in het water.
Ook The Rocks, het meest historische deel van Sydney bekijken we van voor tot achter. De smalle straten met klinkers en omgebouwde pakhuizen zorgen voor een gezellige sfeer.
De toeristische weekendmarkt, met kraampjes en allerlei prullaria pikken we ook mee. Hier ligt aan de haven het bekende Opera House met zijn blinkende zeilachtige daken, prachtig!
En natuurlijk Harbour Bridge….mwhaaa we zijn met de bridge climb naar de top geklommen!! Een geweldige onvergetelijke belevenis. Je wordt na allerlei veiligheids toestanden in een camouflagepak gehesen om bestuurders beneden niet af te leiden, vervolgens wordt je vastgekoppeld aan een kabel en ga je onder begeleiding de brug op: Supergaaf!
Als leuke afsluiter was er gisteravond vanaf het water bij Darling Harbour nog een spetterend vuurwerk. We hebben hier genoten en eigenlijk was het voor ons veel te kort maar voor de portemonee beter om te gaan…..
zaterdag 12 november 2011
Canberra
Politici, zakenmannen in maatkostuum, dames in mantelpakjes en allemaal voorzien van een badge, consulaten, het nieuwe en oude parlementsgebouw, een ruim centrum met mooie winkels en veel restaurantjes, brede lanen met bomen en prachtige (rozen) tuinen….we zijn in Canberra, de hoofdstad van Australië. Het schijnt dat je deze stad geweldig vind of haat…..
We bekijken o.a. het nieuwe parlementsgebouw van binnen en van buiten en struinen de stad door. Als ik heel even voor een etalage naar een paar leuke Hugo Boss sandalen sta te kijken word ik snel meegetrokken: “Meekomen jij, dadelijk zijn we weer van alles kwijt”. Nou ja zeg….mannen en winkelen gaat het echt niet worden, jammer! Wij vinden het trouwens een prima stad.
We bekijken o.a. het nieuwe parlementsgebouw van binnen en van buiten en struinen de stad door. Als ik heel even voor een etalage naar een paar leuke Hugo Boss sandalen sta te kijken word ik snel meegetrokken: “Meekomen jij, dadelijk zijn we weer van alles kwijt”. Nou ja zeg….mannen en winkelen gaat het echt niet worden, jammer! Wij vinden het trouwens een prima stad.
Thredbo
De ruim 600 km die ons wordt aangeraden te rijden korten we wel in voor een kleine 300 km. Tenslotte hebben we vakantie en dan is 600 km rijden in de bergen wel iets ‘too much’ vinden we. Thredbo village blijkt een beetje uitgestorven, de meeste winkeltjes en restaurants zijn dicht. Na een drukke winter periode houden ze het blijkbaar even voor gezien. Wandeltracks zijn er in overvloed dus vervelen hoeven we ons niet. Na aankomst lopen we een heerlijk rondje in de zon om vervolgens de andere dag de kabelbaan naar boven te pakken. Dat loopt iets anders dan verwacht. Een mega donderbui en daarna donkere wolken boven de kabelbaan zorgen ervoor dat we het niet verstandig vinden om nu naar boven te gaan. Daarom lopen we een wandeling wat lager op de berg. Halverwege onze trip is het maar goed dat we de poncho’s bij ons hebben want we krijgen een flinke bak water over ons heen. Gelukkig wordt het s’middags droger, de lucht klaart op en gaan we alsnog met de kabelbaan de berg op naar 1860 meter.
We hadden er wel rekening mee gehouden maar….wát een wind en kou daar! Hier en daar ligt zelfs nog een plukje sneeuw. Tijdens ons klim en klautertocht naar een kleine 2100 meter waaien we flink uit en lopen we er letterlijk met ons hoofd in de wolken……
zondag 6 november 2011
Bright
We verlaten de kust weer in ruil voor de bergen. Hier noemen ze dit gebied heuvelachtig maar voor ons zijn het toch echt bergen……
Richting Bright komen we verschillende ski gebieden tegen. Ver weg zien we hier en daar nog een klein plukje sneeuw liggen maar verder is het voorjaar duidelijk aanwezig. Prachtige bloesembomen en struiken in bloei.
In Bright is dit weekend HotRod. Een festival voor oldtimers….of wel, zien en gezien worden. Leuk om naar te kijken!
De 29 graden van vandaag worden aan het eind van de middag ´afgestraft´ met hevige donderbuien….lang leve de poncho´s….
Richting Bright komen we verschillende ski gebieden tegen. Ver weg zien we hier en daar nog een klein plukje sneeuw liggen maar verder is het voorjaar duidelijk aanwezig. Prachtige bloesembomen en struiken in bloei.
In Bright is dit weekend HotRod. Een festival voor oldtimers….of wel, zien en gezien worden. Leuk om naar te kijken!
De 29 graden van vandaag worden aan het eind van de middag ´afgestraft´ met hevige donderbuien….lang leve de poncho´s….
Lakes Entrance
We zijn weer super blij met de TomTom die ons probleemloos Melbourne uit loodst. Wat zouden we zijn zonder al die techniek….
Het “no worrie’s” leventje nemen we soms iets te letterlijk blijkt als we een poosje rijden want we zijn vergeten een electronisch ticket voor de tolweg te kopen. Probleempje….. Omdat het niet meer op te lossen was zijn we maar gewoon doorgereden, waarschijnlijk krijgen we thuis de rekening nog gepresenteerd. Nou ja dat zien we dan wel weer… no worrie’s….
De eindbestemming is Lakes Entrance gelegen in het prachtige ‘Lake District’ en het is Victoria’s grootste vissershaven.
We slapen vannacht in een cottage. Het huisje ligt tussen hoge eucalyptusbomen en is van alle gemakken voorzien. We hebben zelfs een heerlijke veranda en een carport. Hier houden we het de rest van dag wel uit.
Het “no worrie’s” leventje nemen we soms iets te letterlijk blijkt als we een poosje rijden want we zijn vergeten een electronisch ticket voor de tolweg te kopen. Probleempje….. Omdat het niet meer op te lossen was zijn we maar gewoon doorgereden, waarschijnlijk krijgen we thuis de rekening nog gepresenteerd. Nou ja dat zien we dan wel weer… no worrie’s….
De eindbestemming is Lakes Entrance gelegen in het prachtige ‘Lake District’ en het is Victoria’s grootste vissershaven.
We slapen vannacht in een cottage. Het huisje ligt tussen hoge eucalyptusbomen en is van alle gemakken voorzien. We hebben zelfs een heerlijke veranda en een carport. Hier houden we het de rest van dag wel uit.
Melbourne
We zijn in Melbourne. Een moderne stad met meters hoge wolkenkrabbers, mooie parken en een druk centrum. Het klimaat hier is berucht en wordt wel omschreven met “vier seizoenen op één dag”.
Gelukkig hebben wij gewoon een lekker zonnetje en daar blijft het bij….. Prima wat ons betreft! Melbourne staat ook bekend door de passie voor zowel eten en drinken als kunst en sport. Dat blijkt wel want aan restaurants geen gebrek, net als aan (grote) stadions en de vele Art shops. We zijn een groot aantal uren aan de wandel.
Tot halverwege de avond blijft het een drukke boel want er is koopavond. De winkels zijn al behoorlijk in kerstsfeer! Santa Claus is in veel etalage’s te bewonderen. Langs de oevers van de Yarra rivier zijn veel bars en is het tot laat erg gezellig. Er is live muziek en er zijn straattekenaars. Ons hotel ligt vlak achter de Yarra rivier dus dat komt goed uit……
Gelukkig hebben wij gewoon een lekker zonnetje en daar blijft het bij….. Prima wat ons betreft! Melbourne staat ook bekend door de passie voor zowel eten en drinken als kunst en sport. Dat blijkt wel want aan restaurants geen gebrek, net als aan (grote) stadions en de vele Art shops. We zijn een groot aantal uren aan de wandel.
Tot halverwege de avond blijft het een drukke boel want er is koopavond. De winkels zijn al behoorlijk in kerstsfeer! Santa Claus is in veel etalage’s te bewonderen. Langs de oevers van de Yarra rivier zijn veel bars en is het tot laat erg gezellig. Er is live muziek en er zijn straattekenaars. Ons hotel ligt vlak achter de Yarra rivier dus dat komt goed uit……
donderdag 3 november 2011
Apollo Bay
Over het deel van de Great Ocean Road dat we tot nu gereden hebben kunnen we heel kort zijn…..dit is GEWELDIG !!
We bekijken verschillende uitkijkpunten waarvan de één nog mooier is dan de ander.
Dit deel van de kust wordt ook wel de `Wrakkenkust` genoemd. In de tijd dat de zeeën vooral door zeilschepen werden bevaren zijn hier heel wat schepen vergaan. De natuurlijke zandsteensculpturen zijn ontstaan door de constant beukende golven tegen de kalksteenkliffen.
De meest bekende en bewonderde zijn de Twaalf Apostelen, een reeks enorme kalkstenen zuilen die tot 50 meter hoog uit de oceaan oprijzen.
Ons onderkomen van vandaag is ook weer heel bijzonder. We hebben een soort huisje op palen iets voorbij Apollo Bay, hoog op een heuvel met uitzicht over de oceaan! Niemand hoort ons klagen……
We bekijken verschillende uitkijkpunten waarvan de één nog mooier is dan de ander.
Dit deel van de kust wordt ook wel de `Wrakkenkust` genoemd. In de tijd dat de zeeën vooral door zeilschepen werden bevaren zijn hier heel wat schepen vergaan. De natuurlijke zandsteensculpturen zijn ontstaan door de constant beukende golven tegen de kalksteenkliffen.
De meest bekende en bewonderde zijn de Twaalf Apostelen, een reeks enorme kalkstenen zuilen die tot 50 meter hoog uit de oceaan oprijzen.
Ons onderkomen van vandaag is ook weer heel bijzonder. We hebben een soort huisje op palen iets voorbij Apollo Bay, hoog op een heuvel met uitzicht over de oceaan! Niemand hoort ons klagen……
Warrnambool
Beetje bij beetje komen we dichter bij de Great Ocean Road, sterker nog we zien al Ocean. Na een bezoek aan het cultureel centrum van Halls Gap waar we meer over de Aboriginals te weten komen, rijden we naar het zuiden richting de kust.
We blijven ons dagelijks verbazen over het wijdse landschap hier. Wat een ruimte! Telkens denk je dat het nu wel anders wordt maar niets is minder waar. Na een paar heerlijke dagen is het vandaag ronduit koud. Vanmorgen hadden we buien die vanmiddag zijn overgegaan in miezer, brrrr. Vlak voor Warrnambool, onze eindbestemming van vandaag, bekijken we de vissersplaats Port Fairy. Er valt daar, misschien mede door het weer, weinig te beleven.
In Warrnambool is het inmiddels wat droger en maken we een frisse wandeling langs de kust. Welke zee of oceaan je ook bekijkt, het blijft altijd weer mooi om te zien.
We blijven ons dagelijks verbazen over het wijdse landschap hier. Wat een ruimte! Telkens denk je dat het nu wel anders wordt maar niets is minder waar. Na een paar heerlijke dagen is het vandaag ronduit koud. Vanmorgen hadden we buien die vanmiddag zijn overgegaan in miezer, brrrr. Vlak voor Warrnambool, onze eindbestemming van vandaag, bekijken we de vissersplaats Port Fairy. Er valt daar, misschien mede door het weer, weinig te beleven.
In Warrnambool is het inmiddels wat droger en maken we een frisse wandeling langs de kust. Welke zee of oceaan je ook bekijkt, het blijft altijd weer mooi om te zien.
dinsdag 1 november 2011
Halls Gap
Allereerst allemaal bedankt voor de reactie`s die we steeds krijgen, dat is onwijs leuk!! Helaas hebben we niet genoeg (internet)tijd om overal steeds op de reageren maar we lezen ze allemaal!
Het luie zweet, voor zover het er nog zat, is er aardig uit. We bivakeerden de afgelopen twee dagen in Halls Gap. Dat ligt in de deelstaat Victoria een kleine 300 km ten westen van Melbourne. Hier ligt het grootste nationale park van Victoria: The Grampians. Het heuvelachtige en wijdse landschap heeft plaats gemaakt voor bergen.
We maken een paar mooie tochten waarbij het uitzicht geweldig is. Ook komen we, naast de vele vogels, weer verschillende dieren tegen zoals kangoeroe’s, één of andere grote egel en een soort slanghagedis.
De watervallen vielen overal een beetje tegen vanwege te weinig regen. Gelukkig kwamen we op het laatst nog een exemplaar tegen waar wat water vanaf kwam.
Vanmorgen waren we voor het eerst in de war qua tijd. We lezen dat het uur bij jullie verzet is maar wij zijn de hele vakantie met de tijd in de weer. Telkens als je een deelstaat passeerd is de tijd anders. In Kuala Lumpur ging de tijd 6 uur vooruit, Sydney nog eens 3 uur erbij. Daarna in Cairns 1 uur eraf. Toen Alice Springs een half uur eraf, en Adelaide een uur erbij en nu moest er ook weer een half uur bij. Maar dat waren we dus even vergeten. Gelukkig heeft het geen problemen opgeleverd wat met een vlucht natuurlijk zomaar zou kunnen. Het blijft opletten geblazen. Het weer is prima, lekker zonnig en met een graadje of 18-20 prima to do weer.
Het luie zweet, voor zover het er nog zat, is er aardig uit. We bivakeerden de afgelopen twee dagen in Halls Gap. Dat ligt in de deelstaat Victoria een kleine 300 km ten westen van Melbourne. Hier ligt het grootste nationale park van Victoria: The Grampians. Het heuvelachtige en wijdse landschap heeft plaats gemaakt voor bergen.
We maken een paar mooie tochten waarbij het uitzicht geweldig is. Ook komen we, naast de vele vogels, weer verschillende dieren tegen zoals kangoeroe’s, één of andere grote egel en een soort slanghagedis.
De watervallen vielen overal een beetje tegen vanwege te weinig regen. Gelukkig kwamen we op het laatst nog een exemplaar tegen waar wat water vanaf kwam.
Vanmorgen waren we voor het eerst in de war qua tijd. We lezen dat het uur bij jullie verzet is maar wij zijn de hele vakantie met de tijd in de weer. Telkens als je een deelstaat passeerd is de tijd anders. In Kuala Lumpur ging de tijd 6 uur vooruit, Sydney nog eens 3 uur erbij. Daarna in Cairns 1 uur eraf. Toen Alice Springs een half uur eraf, en Adelaide een uur erbij en nu moest er ook weer een half uur bij. Maar dat waren we dus even vergeten. Gelukkig heeft het geen problemen opgeleverd wat met een vlucht natuurlijk zomaar zou kunnen. Het blijft opletten geblazen. Het weer is prima, lekker zonnig en met een graadje of 18-20 prima to do weer.
zondag 30 oktober 2011
Coonawarra
De Goden zijn ons goedgezind geweest…we hebben heerlijk geslapen en er zijn geen gekke dingen gebeurt!! Tijdens het ontbijt zien we een stel zwarte zwanen en pelikanen overvliegen en ook de roofvogels zijn rijk vertegenwoordigt. Als we wat later weg willen rijden blijken er ook nog eens vier emoe´s zowat in onze ´achtertuin´ lopen. Wat een grote beesten zijn dat eigenlijk van zo dichtbij. We laten hierna het National Park voor wat het is en gaan dwars door een wijngebied naar Coonawarra.
In deze plaats zijn veel wijngaarden van bekende merken die we ook in Holland kennen. Zo komen we o.a. Lindemans tegen die we zelf wel eens kopen. We brengen een bezoekje bij Rymill, mogen proeven en zien hoe de wijn tot stand komt.
In deze plaats zijn veel wijngaarden van bekende merken die we ook in Holland kennen. Zo komen we o.a. Lindemans tegen die we zelf wel eens kopen. We brengen een bezoekje bij Rymill, mogen proeven en zien hoe de wijn tot stand komt.
Coorong Wilderness Lodge
Zaterdag gaan we 150 kilometer verder naar Coorong Wilderness Lodge dat midden in Coorong National Park schijnt te liggen. De plaatsen Strathalbyn en Meningie waar we onderweg doorheen gaan zijn leuk om even te stoppen en één en ander te bekijken. Na Meningie weet de TomTom niet meer waar we zijn en wij al helemaal niet. Na 25 kilometer besluiten we te keren, ergens te vragen en het opnieuw te proberen. Dit keer gaat het gelukkig wel goed.
Coorong Wilderness ligt ongeveer 30 kilometer vanaf Meningie midden in een natuurgebied. Er staan 6 lodges op een zandheuvel en er is een piepklein restaurantje, that´s it. Verder zover je kunt kijken niks, nakkes, nada….alleen duingebied en zoutwater meren. Schitterend hoor, dat wel! Maar…we zitten wel weer behoorlijk in Niemandsland. Later wordt dat nog meer werkelijkheid als blijkt dat we deze nacht de enige bewoners zijn. Ruzie met de buren zullen we niet krijgen .
De lodge is trouwens super, keurig netjes en van alle gemakken voorzien. Het uitzicht is zelfs vanaf ons bed geweldig. Nadat we zijn uitgepakt trekken we er voor een kleine twee uur op uit.
Onderweg zien we veel roofvogels, pelikanen en andere vogels. Als we terug zijn maakt onze personal receptioniste/schoonmaakster/kok een heerlijk visje voor ons klaar die heerlijk smaakte.
Stappen zit er deze zaterdagavond niet in…we zijn al blij dat we in het pikke donker onze lodge terug kunnen vinden. Het is toch wel een raar idee om hier zo alleen te zitten in een natuurpark. Even schiet het door me heen dat we aan de Goden zijn overgeleverd als ons hier iets gebeurt want inmiddels is onze personal coach ook naar de bewoonde wereld terug gekeerd… Ergens verderop woont een tandloze (oké, hij had nog één tand) aboriginal waar we in nood terecht kunnen maar daar schieten we vast niet veel mee op bedenk ik zo…. Dan toch maar een schietgebedje.
Coorong Wilderness ligt ongeveer 30 kilometer vanaf Meningie midden in een natuurgebied. Er staan 6 lodges op een zandheuvel en er is een piepklein restaurantje, that´s it. Verder zover je kunt kijken niks, nakkes, nada….alleen duingebied en zoutwater meren. Schitterend hoor, dat wel! Maar…we zitten wel weer behoorlijk in Niemandsland. Later wordt dat nog meer werkelijkheid als blijkt dat we deze nacht de enige bewoners zijn. Ruzie met de buren zullen we niet krijgen .
De lodge is trouwens super, keurig netjes en van alle gemakken voorzien. Het uitzicht is zelfs vanaf ons bed geweldig. Nadat we zijn uitgepakt trekken we er voor een kleine twee uur op uit.
Onderweg zien we veel roofvogels, pelikanen en andere vogels. Als we terug zijn maakt onze personal receptioniste/schoonmaakster/kok een heerlijk visje voor ons klaar die heerlijk smaakte.
Stappen zit er deze zaterdagavond niet in…we zijn al blij dat we in het pikke donker onze lodge terug kunnen vinden. Het is toch wel een raar idee om hier zo alleen te zitten in een natuurpark. Even schiet het door me heen dat we aan de Goden zijn overgeleverd als ons hier iets gebeurt want inmiddels is onze personal coach ook naar de bewoonde wereld terug gekeerd… Ergens verderop woont een tandloze (oké, hij had nog één tand) aboriginal waar we in nood terecht kunnen maar daar schieten we vast niet veel mee op bedenk ik zo…. Dan toch maar een schietgebedje.
Adelaide en Victor Harbour
We zijn sinds een paar dagen aan de toer van Adelaide naar Sydney begonnen. Woensdag zijn we van Alice Springs naar Adelaide gevlogen. Op het vliegveld hebben we de auto opgehaald.
Al snel bleek de van huis meegenomen TomTom ideaal te zijn want zonder enig probleem reden we naar ons hotel in het centrum van Adelaide. Deze stad ligt in het zuiden van Australië. In de groots opgezette stad zie je nog steeds de invloeden van de Europese immigranten die in 1837 de kusten van Zuid-Australië bereikten.
Adelaide heeft een levendige en gezellige binnenstad omringd door prachtig aangelegde en keurig bijgehouden parken. Er bestaat geen twijfel over dat het hier voorjaar is, de blaadjes komen aan de bomen, de magnolia staat in bloei en men is volop bezig de zomerbloeiers te planten.
De stadswandeling die we maken is de moeite waard, we zien veel highlights. Als we de volgende dag van Adelaide naar het nog iets zuidelijker gelegen Victor Harbour rijden hoost het zo van de regen dat we weinig van het prachtige heuvelachtige en uitgestrekten landschap zien. Dat is natuurlijk heel jammer, tja soms zit het mee en soms ietsje minder….
Eenmaal in Victor Harbour is het gelukkig droog en maken we een prachtige wandeling langs de kust en over Granite Island waar veel kleine pinguins leven en die we daar ook zien. Aan het eind van de middag vinden we dat we wel een biertje verdiend hebben en duiken we een gezellige pub in.
Al snel bleek de van huis meegenomen TomTom ideaal te zijn want zonder enig probleem reden we naar ons hotel in het centrum van Adelaide. Deze stad ligt in het zuiden van Australië. In de groots opgezette stad zie je nog steeds de invloeden van de Europese immigranten die in 1837 de kusten van Zuid-Australië bereikten.
Adelaide heeft een levendige en gezellige binnenstad omringd door prachtig aangelegde en keurig bijgehouden parken. Er bestaat geen twijfel over dat het hier voorjaar is, de blaadjes komen aan de bomen, de magnolia staat in bloei en men is volop bezig de zomerbloeiers te planten.
De stadswandeling die we maken is de moeite waard, we zien veel highlights. Als we de volgende dag van Adelaide naar het nog iets zuidelijker gelegen Victor Harbour rijden hoost het zo van de regen dat we weinig van het prachtige heuvelachtige en uitgestrekten landschap zien. Dat is natuurlijk heel jammer, tja soms zit het mee en soms ietsje minder….
Eenmaal in Victor Harbour is het gelukkig droog en maken we een prachtige wandeling langs de kust en over Granite Island waar veel kleine pinguins leven en die we daar ook zien. Aan het eind van de middag vinden we dat we wel een biertje verdiend hebben en duiken we een gezellige pub in.
donderdag 27 oktober 2011
Red Centre
Na twee bijzonder indrukwekkende dagen zijn we weer terug in de bewoonde wereld…
We doen deze Red Centre tour met z’n vieren. Naast Tommy, onze gids, reizen er nog twee meiden, van achter in de twintig, met ons mee. Om in the Red Centre te komen moet je wel eventjes geduld hebben want het is 5 uur rijden. Het is één rechte weg en waar je maar kijkt zie je alleen uitgestrekte vergezichten. Heel af en toe kom je een auto of een tankstation tegen maar dat is het dan ook. Onderweg zorgt een super muziekje voor een prima sfeer. We zingen met z’n vijven lekker mee met allerlei ‘gouwe ouwe’ en ondertussen wordt er goed opgelet of er nog bijzondere dieren te spotten zijn.
Nou die zien we hoor; Emoe’s, kamelen, kangoeroe’s, leguanen, en een thorny devil passeren de revue, geweldig!!
In de middag arriveren we bij Kings Canyon en gaan die ook beklimmen. Het is een tocht van 5 km en duurde ongeveer 3 uur. Dat leek goed te doen ware het niet dat het rond de 38 graden was en nagenoeg wind stil. Na driekwart van de tocht had ik het helemaal gehad terwijl Piet nog fluitend doorliep. Het was vooral de hitte die me nekte. Gelukkig had ik Glucogel bij me wat me met veel water drinken op de been hield. Voor de kenners: de Samariakloof die we een paar jaar geleden op Kreta liepen was hier een peulenschil bij! Ondanks het afzien was het wél een schitterende tocht en meer dan de moeite waard!
Moe maar voldaan rijden we vervolgens naar ons resort. Dat blijkt dit keer geen luxe hotel maar een tent. Dachten we op Borneo bij de Ibanstam alles gehad te hebben…. Dit keer is het toiletgebouw gelukkig keurig maar ons tentje stelde geen bal voor, er was zelfs geen licht….
Terwijl Tommy de barbecue voor ons aansteekt gaan wij douchen. En toen hadden we ineens een probleem. Wij luxe paarden hadden geen seconde aan handdoeken gedacht, die liggen tenslotte in elk hotel voor ons klaar. Niet douchen na zo’n heftige dag was geen optie dus ijzer met handen breken dan maar… er zat niks anders op dan afdrogen met het t-shirt wat we die dag handen aangehad….wat een gedoe zeg. Het eten was heerlijk en jawel ik heb kangoeroe gegeten! Toen werd ’t tijd om ons mini stulpje op te zoeken. Na een grondige inspectie of er geen spinnen, slangen of andere kruipsels waren hebben we onze ogen dichtgedaan. Halverwege de nacht ging ons tentzeil flink tekeer vanwege de heftige wind. Ook dat nog….
Om 4:00 (hoezo vakantie) werden we alweer gewekt. Na het ontbijt hebben we de zonsopgang bij Ulura bekeken. Uluru is één van de bekendste rode bergen van Australië. Wat een geweldig gezicht!! Later hebben we om Ulura heen gewandeld en hebben we de Olga’s bewonderd en daar nog een tochtje gelopen. Omdat we weer vijf uur terug moesten rijden vertrokken we na de lunch richting Alice Springs. Het was afzien en vermoeiend maar wat is de wereld op sommige plaatsen schitterend. Zo mooi dat je er stil van wordt!!
We doen deze Red Centre tour met z’n vieren. Naast Tommy, onze gids, reizen er nog twee meiden, van achter in de twintig, met ons mee. Om in the Red Centre te komen moet je wel eventjes geduld hebben want het is 5 uur rijden. Het is één rechte weg en waar je maar kijkt zie je alleen uitgestrekte vergezichten. Heel af en toe kom je een auto of een tankstation tegen maar dat is het dan ook. Onderweg zorgt een super muziekje voor een prima sfeer. We zingen met z’n vijven lekker mee met allerlei ‘gouwe ouwe’ en ondertussen wordt er goed opgelet of er nog bijzondere dieren te spotten zijn.
Nou die zien we hoor; Emoe’s, kamelen, kangoeroe’s, leguanen, en een thorny devil passeren de revue, geweldig!!
In de middag arriveren we bij Kings Canyon en gaan die ook beklimmen. Het is een tocht van 5 km en duurde ongeveer 3 uur. Dat leek goed te doen ware het niet dat het rond de 38 graden was en nagenoeg wind stil. Na driekwart van de tocht had ik het helemaal gehad terwijl Piet nog fluitend doorliep. Het was vooral de hitte die me nekte. Gelukkig had ik Glucogel bij me wat me met veel water drinken op de been hield. Voor de kenners: de Samariakloof die we een paar jaar geleden op Kreta liepen was hier een peulenschil bij! Ondanks het afzien was het wél een schitterende tocht en meer dan de moeite waard!
Moe maar voldaan rijden we vervolgens naar ons resort. Dat blijkt dit keer geen luxe hotel maar een tent. Dachten we op Borneo bij de Ibanstam alles gehad te hebben…. Dit keer is het toiletgebouw gelukkig keurig maar ons tentje stelde geen bal voor, er was zelfs geen licht….
Terwijl Tommy de barbecue voor ons aansteekt gaan wij douchen. En toen hadden we ineens een probleem. Wij luxe paarden hadden geen seconde aan handdoeken gedacht, die liggen tenslotte in elk hotel voor ons klaar. Niet douchen na zo’n heftige dag was geen optie dus ijzer met handen breken dan maar… er zat niks anders op dan afdrogen met het t-shirt wat we die dag handen aangehad….wat een gedoe zeg. Het eten was heerlijk en jawel ik heb kangoeroe gegeten! Toen werd ’t tijd om ons mini stulpje op te zoeken. Na een grondige inspectie of er geen spinnen, slangen of andere kruipsels waren hebben we onze ogen dichtgedaan. Halverwege de nacht ging ons tentzeil flink tekeer vanwege de heftige wind. Ook dat nog….
Om 4:00 (hoezo vakantie) werden we alweer gewekt. Na het ontbijt hebben we de zonsopgang bij Ulura bekeken. Uluru is één van de bekendste rode bergen van Australië. Wat een geweldig gezicht!! Later hebben we om Ulura heen gewandeld en hebben we de Olga’s bewonderd en daar nog een tochtje gelopen. Omdat we weer vijf uur terug moesten rijden vertrokken we na de lunch richting Alice Springs. Het was afzien en vermoeiend maar wat is de wereld op sommige plaatsen schitterend. Zo mooi dat je er stil van wordt!!
Abonneren op:
Posts (Atom)
